Uncategorized
List z podziękowaniem od uczennic szkoły „Gate of Hope”
W 2018 w grudniu 34 uczennice szkoły „Gate of Hope” ukończyły kurs nauczania przedszkolnego i otrzymały certyfikaty. Wiemy, że prawie wszystkie mają już pracę. Poniżej kopiujemy słowa ich listu, który wspólnie napisały do nas i Darczyńców.
Chciałybyśmy skorzystać z tej wspaniałej okazji, aby podziękować Bogu, który zachował nas przy życiu i obdarzył nas swoim pokojem. Dziękujemy Mu za każdy oddech. Pozdrawiamy Was również w imieniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Po raz kolejny dziękujemy Wam z ogrom pracy jaki włożyliście, przyczyniając się do zmiany w życiu każdej z nas z osobna. Nie osiągnęłybyśmy same tego, czego udało nam się z Wami i dzięki Waszej pomocy osiągnąć. Bez Was nie byłybyśmy dzisiaj w miejscu, do którego udało nam się dotrzeć.
Poświęciliście nam własny czas, okazaliście nam miłość, opiekę i współczucie, za co jesteśmy Wam wdzięczni. Przyczyniliście się do zmiany naszego życia poprzez bycie naszymi dobrymi rodzicami zastępczymi. Zaspokoiliście nasze potrzeby zarówno materialne, opłacając naszą naukę, jak i emocjonalne, pisząc do nas listy i dając nam nadzieję na lepszą przyszłość.
Jesteśmy bardzo wdzięczne za to, że bez ustanku wspieraliście nas miesiąc w miesiąc wpłacając fundusze na naszą edukację. Dzisiaj jesteśmy już przy końcu drugiego roku i kiedy patrzymy wstecz, to nie żałujemy ani jednego dnia spędzonego w „Gate of Hope Education Centre”.
Dziękujemy Bogu za młodzieżową konferencję, która odbyła się w tym miesiącu. Ten czas przyczynił się do naszego wzrostu duchowego. Mamy nadzieję ujrzeć jeszcze więcej cudów i znaków i przejawiającej się mocy Bożej w życiu każdej z nas. Mamy do Was również prośbę, byście nadal wspierali nas w modlitwach.
Wam wszystkim życzymy szczęśliwego Nowego Roku 2019. Niech ten nowy rok będzie przepełniony Bożą miłością i radością. Niech dobry Bóg wesprze Was we wszystkim i udzieli Wam siły i uczyni Wasze serca niezłomnymi i odważnymi. Dziękujemy Wam jeszcze raz i błogosławimy!
Urodzinki Mary
Wśród naszych podopiecznych jest wiele dzieci, z którymi nikt nigdy nie świętował ich urodzin; nie ucieszył się z tego, że są na świecie; nie składał dobrych życzeń; nie towarzyszył w radościach i smutkach.
Staramy się wynagrodzić im te lata i być z nimi w wyjątkowych dla nich momentach, jak np. urodziny. Często też sponsorzy dzieci wysyłają dodatkowe pieniądze na ich tort i prezent świąteczny. Modlitwą i swą obecnością wszyscy razem wyrażamy: „dobrze, że jesteś, Bóg Cię kocha, my też Cię kochamy, Bóg ma dobry plan dla Twego życia, zaufaj Mu, On o Tobie nie zapomniał, On Cię poprowadzi i będzie zawsze z Tobą.”
Szerszy zasięg ewangelizacji
Od 2016 roku prowadzimy w Ugandzie regularne wyjścia do wsi, by od domu do domu głosić Ewangelię. W ten sposób oddało życie Panu Jezusowi wiele osób. Założyliśmy też w trzech miejscowościach społeczności nowo nawróconych wierzących.
Pragniemy zwiększyć zasięg tych ewangelizacji przez organizowanie całonocnych konferencji modlitewnych w różnych miejscowościach oraz tzw. crusade, czyli ewangelizacji z muzyką uwielbienia dla Boga i głoszeniem Ewangelii z nagłośnieniem.
Potrzebujemy kupić sprzęt nagłośnieniowy, namiot oraz instrumenty w kwocie około 7,5 tys. zł. Zachęcamy do przyłączenia się 🙂
Wdzięczne serca
Zawsze kiedy otrzymujemy takie zdjęcia podopiecznych z Ugandy nasze serca napełniają się radością, że byliśmy odpowiedzią na ich modlitwy, a pomoc ich sponsorów umożliwiła im zdobycie wykształcenia.
Na zdjęciu jest Hubert, który od wielu lat był wspierany przez swoich sponsorów z Polski aż uzyskał dyplom pracownika socjalnego.
Obecnie Hubert pracuje w domu dziecka, którego jeszcze kilka lat temu sam był podopiecznym!
Cały czas zgłasza się do nas wiele dzieci i młodzieży, którzy z powodu biedy lub sieroctwa nie mają w swym otoczeniu nikogo, kto opłaciłby im naukę. Mamy kolejkę oczekujących – zachęcamy więc do włączenia się w program „Adopcji na odległość”.
Rowery – upragnione prezenty
W Ugandzie wiele dzieci uczących się na wsiach chodzi pieszo do szkoły nawet kilka kilometrów w jedną stronę.
Często kiedy odwiedzamy dzieci w szkołach, one proszą nas o rowery. Czasem ich sponsorzy z Polski są w stanie spełnić ich marzenie, jak to miało miejsce w przypadku tego chłopca na zdjęciu.
On ze wszystkich dzieci w tej szkole ma najdalej z domu do szkoły. W jedną stronę idzie około godziny. Teraz na rowerze zajmie mu to około 20 minut.
Cena dobrego używanego roweru to około 330 zł. Chcielibyśmy w tym roku kupić jeszcze kilka rowerów dla potrzebujących dzieci. Jeśli ktoś chciałby wpłacić pieniądze na ten cel, to można to zrobić z dopiskiem „rower dla dziecka w Ugandzie”.
Bus (van) z napędem na 4 koła
Dziękujemy Bogu za to, że z pomocą darczyńców mogliśmy zakupić minibus, który służy naszej misji już prawie dwa lata. Przyszedł jednak czas na zmianę i kupno busa z napędem na 4 koła. Planujemy sprzedać ten van i potrzebujemy zgromadzić dodatkowe 20 tys. zł na zakup busa z napędem na 4 koła.
Kiedy bowiem przychodzi pora deszczowa podczas deszczów i potem aż ziemia przeschnie nie da się tym autem nigdzie w wioskach dojechać. W związku z tym w porze deszczowej wielokrotnie nie mogliśmy dotrzeć na planowane spotkania, nabożeństwa, ewangelizacje oraz na różne wyjazdy do wiosek i szkół. Mieliśmy okazję przekonać się na własnej skórze, jak bardzo nasza misja potrzebuje auta z napędem na 4 koła.
Jeśli ktoś chciałby tu w Europie podarować nam takiego rodzaju busa z kierownicą po prawej stronie to moglibyśmy zorganizować jego dostarczenie do Ugandy. Z góry dziękujemy za wszelką pomoc na ten cel.
Wolontariusze Marlena i Krzysiek
W marcu gościliśmy w naszej misji wolontariuszy z Knurowa – Marlenę i Krzyśka.
Zachęcamy do przeczytania ich refleksji z pobytu: Krzysztof i Marlena Oto fragmenty:
Krzysztof: „Ostatniego dnia naszego pobytu trafiliśmy do domu, z którego podczas dzielenia się Bożym Słowem wyszła starsza kobieta – na moje oko miała około 90 lat. Miała duże problemy z chodzeniem oraz skrzywione plecy. Podeszliśmy do niej z żoną i zaczęliśmy się modlić o nią. Nie mieliśmy w tamtej chwili tłumacza przy sobie, ale widzieliśmy, jak jej ciało zaczyna się prostować, a na jej utrudzonej twarzy pojawił się głęboki i szczery uśmiech, który był nie do opisania. Kiedy odchodziliśmy stamtąd, to ona tańczyła: skakała i podnosiła ręce ku Niebu.”
Marlena: „Minęło już troszkę czasu od powrotu z Ugandy i cieszy mnie to, że entuzjazm nie był chwilowy, ale dokonały się we mnie trwałe zmiany… Jesteśmy za to Bogu niesamowicie wdzięczni, dlatego że przesunęło nas to do przodu i jest mocnym motywatorem oraz zachętą, aby oddać Bogu jeszcze więcej…”
Krzysztof: W Ugandzie mamy także dwie osoby, które sponsorujemy od pewnego czasu – Precious oraz Mosesa. Do tej pory moja świadomość istoty pomocy im kończyła się na zatwierdzaniu przelewu co miesiąc. Tam jednak zobaczyłem, że dając im na polskie realia tak niewiele, tam na miejscu zmieniamy ich świat – dajemy im nadzieję na lepsze życie.
- ← Poprzednie
- 1
- 2
- 3
- …
- 10
- Następny →
